پدر و مادر مایه ی عذاب

نمیدونم چرا من از هیچی شانس نیاوردم نه پدر خوبی دارم نه مادر خوبی اصلا کاش تو دنیایی بدنیا میومدم که خدا نداشت یا حداقل خداش یکی دیگه بود.

این خدا فقط جنگ راه میندازه و بنده هاشو مریض میکنه.

اینم از خدای من که همرو انداخته به جون من اونوقت نمیدونم اینکه فقط مظلوما و ضعیفارو اذیت میکنه کجاش افتخار داره کجاش حس خود برتر بینی داره.

دیگه به جایی رسیدم که آرزو دارم پدر و مادرم زودتر از این دنیا برن .

یه روز میاد که اونا دیگه نیستن و من هم این پستمو میخونم امیدوارم اون روز روز شادی و خوشحالی من باشه.

دیگه از این دنیا خسته شدم .کاش یه دکمه بود میزدم سریع میرفتم اون دنیا بدون درد.

یا حداقل کاش کار و زندگیم درست میشد میرفتم سر زندگیم دیگه پشت سرمم نگا نمیکردم.

البته مسبب همه ی این بدبختیا چه من چه دیگر مردم دنیا خود خداست و تا وقتی او هست ما هم روی آرامش رو نخواهیم دید.